Con motivo do falecemento do director José Luis Cuerda a principios deste ano, tan vinculado co noso festival, imos dedicar un ciclo para poder revisionar as súas películas máis ourensás: A lingua das bolboretas e Los girasoles ciegos.

José Luis Cuerda Martínez (Albacete, 18 de febreiro de 1947-Madrid, 4 de febreiro de 2020) foi un director, guionista e produtor de cine español. Unha figura clave do cine español no século XX e principios do XXI, xa que dirixiu filmes como “La lengua de las mariposas”, unha adaptación dunha historia de Manuel Rivas; “O bosque animado”, versión da novela de Wenceslao Fernández Flórez, e a triloxía do “surruralismo”, composta por “Total”, “Amanece que non hai pouco” e “Así en el cielo como en la tierra”, que é , segundo o propio Cuerda, “un xiro da realidade que segue a ser realidade”. En 1969 comezou a traballar en TVE, onde colaborou en servizos informativos e posteriormente dirixiu programas culturais. En 1977 debutou como director de ficción coa adaptación para Televisión Española de “El túnel”, baseada na novela de Ernesto Sábato. 

Fóra da televisión, en 1982, dirixiu a súa primeira longametraxe para o cine “Pares y nones”, que o situou no campo dos directores da chamada comedia madrileña. A súa próxima película “O bosque animado” (1987) inaugurará unha nova etapa na súa carreira caracterizada polo que se pode chamar humor absurdo. Un ano despois apareceu o traballo que o consolidou como director, ademais de ser un éxito de taquilla: “Amanece, que es no poco” (1988). No seu papel de produción, foi o primeiro produtor e, en certo xeito, descubridor de Alejandro Amenábar. Produce as súas películas “Tesis” (1996) e “Abre los ojos” (1997).

A súa relación con Ourense chegou tamén ao Festival Internacional de Cine (OUFF) do que foi xurado, asesor e relator en cursos sobre cine. O certame honrábao na súa terceira edición. Recibiu numerosos recoñecementos, entre eles catro premios Goya, a Medalla de Ouro de Belas Artes ou a Gran Cruz da Orde Civil de Afonso X.